mieszczka

mieszczka
mieszczka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. mieszczkaczce; lm D. mieszczkaczek {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kobieta należąca do mieszczaństwa; mieszczanka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieszczki krakowskie, warszawskie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pogardliwie o kobiecie ograniczonej, niewykształconej i mającej wysokie aspiracje, wysokie mniemanie o sobie oraz obłudnej, snobistycznej itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miała gust mieszczki. Zachowuje się jak mieszczka. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'emocjonalnie o mieszkance miasta': {{/stl_7}}{{stl_10}}Typowa, wygodna, zasiedziała mieszczka. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • mieszczka — ż III, CMs. mieszczkaczce; lm D. mieszczkaczek «kobieta należąca do stanu mieszczańskiego; mieszczanka; dziś niekiedy pogardliwie o kobiecie odznaczającej się cechami mieszczańskimi, ograniczonej, małostkowej» Bogate mieszczki gdańskie. Chciwa,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”